Yokluğun da ruhumu eziyete uğratır varlığın gibi. Tüm insansal heveslerim sana endekslenmiş. Kalbime iliştirilen her his kaynağını senden almış. Hayatım hazırlıksız bir sınavda dakikasını doldurmayı bekler gibi. Öyle ya da böyle boş bir kağıt verecek oysaki belli. Huzursuzluktan kurtulmanın başka yolu olsaydı keşke.

Ayrılmalı kararlar veremiyorum. Bitirmeler zor bende. Hayat yolunda karşıma çıkarılıp alanıma dahil olmuşlara karşı vefayla karışık kaderle bağlantılı fikirler yetiştiriyorum. Bağımı koparamamam ondan. An itibariyle dinlediğim şarkı "...unutulur elbet her şehir ve her insan" diyorken dahi...